منتشر شده: اول آوریل 2012 در مجله بین المللی ایمنی و سلامت
(گروه ترجمه نشریه پیام ایمنی)
بسیاری از کارفرمایان، به وظایف اولیه خود در رابطه با فراهم نمودن تجهیزات حفاظت فردی (PPE) در سر کار، آگاه هستند ولی آیا آنها واقعا ارزش و اهمیت لباس کار را در حفظ ایمنی و سلامت سازمانشان، مورد توجه قرار می دهند؟
کارفرمایان، فراهم نمودن لباس ایمنی را برای محافظت از کارکنانشان در هنگام انجام وظیفه در یک محیط پر خطر، ضروری می دانند. (برای مثال، تهیه لباس ایمنی به منظور پیشگیری از سوختگی، در صورتی که کارکنان در نزدیکی اجاق های داغ یا کوره ها، مشغول به کار هستند.) با این وجود، مدیران و سرپرستان هنگام مواجهه با موضوع لباس ایمنی، چه راهکارهایی را در نظر می گیرند؟
هنگامی که یک شخص مجبور به انجام وظیفه در یک محیط خطرناک می باشد، در صورتی که این فرد احساس امنیت کامل نکند، بیشتر از آنکه به انجام وظیفه خود به صورت کارآمد و موثر توجه نماید، تمام تمرکزش بر این است که تا آنجایی که می تواند خود را از خطرات احتمالی حفظ کند.
داشتن لباس های ایمنی با ویژگی های محافظتی اساسی، به غلبه بر این خطرات کمک می کند ولی آیا واقعا این امر به کارکنان در جهت آسایش، راحتی و همچنین موثر بودنشان تا جای ممکن، کمکی می کند؟
برای مثال اگر کارکنان مشغول به کار در محیط های گرم باشند، آیا جنس پارچه ای که لباس های آنها از آن ساخته شده، کاملا قابل تنفس است و آیا از الیاف طبیعی که خاصیت جذب عرق دارد، تهیه شده اند؟ آیا حرکات کارکنان به دلیل آنکه لباس هایشان بیش از حد بزرگ هستند، محدود شده است؟
زمانی که نوبت به خریداری اموال جدید برای یک شرکت می رسد، اگر قرار باشد مدیریت شرکت به موضوعاتی مثل بازدهی، عملکرد اجرایی و ارزش و اعتبار توجه کند، بهترین تجهیزات را انتخاب خواهد کرد. در صورتی که بازدهی یک شرکت بواسطه یک قطعه جدید از تجهیزات، بهبود یابد، هزینه صرف شده برای تهیه آن قطعه، توجیه می گردد.
آیا این، مشابه همان شرایطی است که به کارکنان خود و سلامتی آنها و لباس های ایمنی شان توجه می کنیم؟ در بسیاری از موارد، مدیران تنها سطح اولیه از محافظت را برای پیشگیری از مخاطرات مورد توجه قرار می دهند، اما آیا آنها واقعا درباره کیفیت و موارد در دسترس، و اینکه چطور لباس های کار بی کیفیت می تواند از کارکنان محافظت کند و در عین حال بتواند در بهره وری آنها موثر باشد، فکر کرده اند؟
من معتقدم به اینکه، بایستی یک شرایط کسب و کاری ایجاد شود که تضمین کند کارکنان به شیوه کاملا رضایت بخش و در آسایش، محافظت می شوند. این شرایط باعث می گردد آنها در هنگام انجام یک کار خطرناک، احساس امنیت کنند.
کارکنانی که برایشان لباس های باکیفیت و متناسب با اندامشان فراهم می گردد، انگیزه بیشتری برای کار دارند و احساس ارزشمند بودن می کنند؛ در نهایت این امر می تواند در حفظ و استخدام نیروی کار، کمک شایانی کند.
مخاطرات بسیاری در محل کار وجود دارد و شامل خطرات جدی مربوط به برق، آتش سوزی، خطرات ناشی از مواد شیمیایی و ماشین آلات پرخطر می باشد که می تواند حتی منجر به مرگ و میر یا از دست دادن دست و پا یا از بین رفتن بینایی شود.
خطرات پنهان دیگری نیز وجود دارند که لزوما باعث بوجود آمدن مشکل آنی نمی گردند، اما می توانند باعث بروز مشکلات مهمی برای شنوایی ، پوست، ریه و مشکلات تنفسی گردد.
کارفرمایان همیشه باید جای خطر را به آسایش بدهند. عامل آسایش نباید تنها از نقطه نظر تولیدات و بهای آن در نظر گرفته شود، بلکه با درک صحیح و شناخت کافی می توان به این نتیجه رسید که اگر تجهیزات محافظت شخصی درست انتخاب نشود، می تواند عواقب مرگباری داشته باشد. به عنوان مثال، لباس ایمنی گشاد، می تواند به راحتی به ماشین آلات گیر کند و باعث بروز یک اتفاق جدی شود.
قبل از توزیع هرگونه تجهیزات محافظتی، بایستی یک ارزیابی خطر مربوط به حفظ ایمنی و سلامت انجام گیرد. عواملی که باید مورد توجه قرار گیرند، عبارتند از:
- خطرات چه هستند؟
- چه کسانی ممکن است دچار صدمات شوند و چگونه ممکن است آنها از این خطرات آسیب ببینند؟
- چه نوع کنترل و نظارتی در محل وجود دارد و چه نظارت های معقول و عملی دیگری می تواند اجرا گردد؟
- ضبط و ثبت
- نقد و بررسی
خطرات چه هستند؟
در انجام ارزیابی خطر، درک ماهیت خطر، حد و میزان خطر، از اهمیت بالایی برخوردار است. به عنوان مثال اگر یک خطر مربوط به سر و صدا باشد، مهم است که این صدا چقدر بلند باشد و در چه فرکانسی اتفاق افتد؟ یا اینکه اگر یک فرد در یک محیط با درجه حرارت بالا کار می کند، دما چقدر بالاست و آنها برای چه مدتی در آن دما کار می کنند؟
چه کسانی ممکن است آسیب ببینند؟
بدیهی است، هرکسی که در حال انجام وظیفه است می تواند در معرض آسیب باشد ولی شخصی که خطر را ارزیابی می کند، نیاز دارد بداند چه افرادی در معرض خطر هستند و آیا برای آن شخص، مسئله ای وجود دارد که باعث گردد او را در انجام وظیفه اش تحت تاثیر قرار دهد یا خیر. برای مثال، کسی که مبتلا به آسم است، در مواجهه با یک محیط گرد و غبار، نسبت به شخصی که چنین عارضه ای ندارد، بیشتر در معرض خطر می باشد. با درک کامل آن شخص و مشکلاتش، شما می توانید ابزار محافظت شخصی مختص به او را برایش مهیا کنید.
در هنگام ارزیابی خطر، باید توجه داشت که شخص در چه محیطی کار می کند و حرکات و جابجایی هایی که مجبور است در حین انجام وظیفه داشته باشد، در چه سطحی است. اگر آنها در محیط خیلی گرم کار می کنند، باید پارچه های مخصوصی برای تنفس پوستشان و خنک نگه داشتنشان در نظر گرفته شود، بعلاوه، کیفیت محافظتی آن نوع پارچه نیز باید مورد توجه قرار گیرد. در صورتی که شخص نیاز به حرکات و جابجایی هایی برای کارش دارد، باید لباس سبک و جمع و جور به تن کند تا لباس او مانع فعالیت هایش نگردد.
چه کنترل ها و نظارت هایی در محل وجود دارد؟
این کنترل ها می توانند در اشکال سنتی، از جمله لباس های محافظتی، کرم های محافظ و یا دستکش ها، اجرا شود. پس از انجام ارزیابی مربوط به یک شخص، شما می توانید کاملا بفمهمید که چگونه کنترل های موجود می توانند موثر واقع شوند و اینکه آیا می توان با در نظر گرفتن کنترل های دیگر، محیط ایمن تر و سازنده تری را مهیا کرد یا خیر.
چه کنترل های دیگری می توان در نظر گرفت؟
همانطور که قبلا ذکر شد، یک کارفرما بهترین تجهیزات را برای کارخانه خود فراهم خواهد کرد، در صورتی که تصور کند از این سرمایه گذاری، بازده و درآمدی حاصل می کند و همینطور، تجهیزات مربوط به بهداشت و ایمنی نیز از این قاعده مستثنی نیست.
موارد بسیاری هستند که در آن، یک سیستم تهویه، و یا حتی کرم های محافظ می توانند ما را در برابر گرد و خاک و یا قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی، محافظت کنند. ماسک شخصی یا یک جفت دستکش مناسب، علاوه بر بوجود آوردن حس امنیت و اعتماد به نفس برای شخص، از او کاملا محافظت می کند.
ضبط، ثبت و بررسی
هیچ چیزی در محل کار برای مدت طولانی به یک شکل باقی نمی ماند، بنابراین بسیار مهم است که ارزیابی منظم خطرات، همواره مورد بررسی قرار گیرد تا معلوم شود که آیا وضعیتی دچار تغییر شده یا خیر. به طور معمول تغییرات در رابطه با یک شخص رخ می دهد - شاید یک بیماری، یا هرگونه تغییر در وضعیت شخصی که به کار مشغول است یا همچنین تغییر در فرایند مفروض، یا تولیدکننده ها یا نهادهای نظارتی که ممکن است ماهیتا تغییر کنند و در معرض محدودیت هایی قرار بگیرند.
تولیدکنندگان ، برگه های اطلاعات ایمنی مواد (MSDS) را مهیا می کنند و این برگه های اطلاعاتی، به صورت سالانه به روز می شوند. به این ترتیب، این موارد باید همواره بررسی گردد تا معلوم شود که آیا کارمندان با پوشیدن تجهیزات حفاظت فردی باز هم به طور کامل محافظت می شوند یا خیر.
علاوه بر ارزیابی اینکه چطور کارمند مورد نظر می تواند بوسیله لباس ها محافظت شود، یک رویکرد بهتر نیز باید مورد توجه قرار بگیرد مبنی بر اینکه آیا خطرات می توانند کاهش یابند یا به طور کلی حذف شوند. به عنوان مثال، حفاظ های نصب شده در ماشین آلات می توانند خطر بریدگی انگشتان یا دستها را در حین عملیات کاهش دهند و ماشین های مخصوص تهویه نیز می توانند از دود و گرد وغبار موجود در محل کار، بکاهند.
به طور کلی ما باید کل مجموعه را در نظر بگیریم؛ که عبارتست از:
- کارگر – به عنوان یک فرد
- محیط کار – دما، رطوبت، نور، سرو صدا و یا لرزش
- تجهیزات کار – لوازم، دسترسی به کنترل ها؛ برای مثال، نیاز به تماس با دکمه های کوچک در حالیکه شما دستکش به دست دارید.
با در نظر گرفتن همه موارد بالا، و ارزیابی های انجام شده و توجه به مشخصات مربوط به PPE ، ما هم یک محیط ایمن و هم کارگران پربازده و سازنده را تضمین خواهیم کرد.
بسیاری از صدمات در محل کار هستند که خیلی ناشی از خطرات مربوط به کار مورد نظر نمی باشند بلکه در هنگام تکرار آن کار، برای شخص ایجاد می گردند و در واقع به وضعیت قرار گرفتن آن شخص در حین انجام کار، مربوط می شود. این حائز اهمیت است که هنگام ارزیابی خطرات، موضوع ارگونومی مورد توجه قرار گیرد؛ برای مثال، در یک کارخانه، اینکه یک شخص چند وقت یکبار از یک اندامش مانند دست با حرکات تکراری به صورت مستمر در مونتاژ قطعات استفاده می کند، مهم است؟
تجهیزات حفاظت فردی
بسیاری از بخش های بدن باید در هنگام انجام وظیفه خاص، محافظت شوند و برای این امر، مجموعه وسیعی از لباس های ایمنی ویژه متخصصین، در بازار موجود است. با این حال، تعدادی محصولات پایه و ارزان قیمت نیز وجود دارند که با مبلغ خیلی کم می توان آنها را به منظور محافظت از کارکنان تهیه کرد.
به طور خلاصه، در زیر برخی از جنبه های مختلف لباس های محافظ آورده شده است:
حفاظت از چشم
بسیاری از ما با خطرات مربوط به ایمنی و بهداشت ناشی از حوادث فیزیکی سرو کار داریم، مانند افتادن از بلندی، یا صدمات ناشی از بلند کردن اشیا سنگین. با این حال، بسیاری از خطرات غیرمعمول مانند پاشیدن مواد شیمیایی در چشم که می تواند نابینایی مطلق ایجاد کند یا آسیب های موقت دردناک و قابل توجهی به بار آورد نیز وجود دارند.
به منظور جلوگیری از ورود ذرات خطرناک و مایعات عفونی در چشم ها و محافظت از آنها، بایستی توصیه های ایمنی رعایت شود. در بسیاری از موارد، شما قادر نخواهید بود جهت پاشش مواد شیمیایی را پیش بینی کنید و در صورت بروز چنین حادثه ای، داشتن عینک ایمنی ممکن است پاسخگو نباشد. یک پوشش کامل برای صورت، اغلب برای اطمینان از حداکثر حفاظت در برابر اصابت ذرات با سرعت بالا به چشم در شرایط کاری پر خطر، مورد نیاز است.
حفاظت حداکثر، بسیار مهم و اساسی است. انتخاب اشتباه عینک، برای مثال، عینک های چشمی بدون لبه، برای حفاظت از چشم ها، کافی نمی باشد. هزاران نفر در سراسر جهان هر ساله به جهت آسیب های چشمی در حین کار، نابینا می شوند، اجازه ندهید که کارمندان شما به این آمار سالانه اضافه شوند.
اقدامات حفاظتی در مقابل جرقه های الکتریکی
افرادی که با برق سروکار دارند، نیاز به حفاظت در برابر این خطر بزرگ را دارند. در برخی موارد، کارکنان مجبورند در شرایطی کار کنند که با تخلیه الکتریکی مواجه می شوند، در این شرایط، آنها نیاز دارند خود را از دماهای تا 12000 درجه سانتیگراد نیز محافظت کنند. یک جرقه الکتریکی می تواند در بسیاری از موقعیت های متفاوت با شدت های مختلف رخ دهد.
حفاظت کامل برای افرادی که کارشان در مجاورت برق می باشد، ضروری است و نباید فقط شامل لباس، دستکش و کفش باشد. ابزاری که یک کارمند استفاده می کند، باید متناسب با اهداف مورد نظر باشد و حفاظت های دیگری را نیز فراهم کند؛ برای مثال، همه ابزارهای عایق برای دست نیز باید مورد توجه قرار گیرد.
لباس های محافظ
لباس کار و لباس های محافظ در همه اشکال، اندازه ها، جنس و وزن موجود هستند تا ایمنی شخص درگیر در یک کار یا محیط خاص را به اندازه کافی تضمین کنند و شخص قادر به اعمال فیزیکی مورد نیازش باشد.
روپوش های یک بار مصرف، از پوست در برابر ذرات خشک خطرناک و اسپری های شیمیایی، مراقبت می کنند. اینها در کاربردهای مختلف استفاده می شوند، از جمله ریشه کنی آزبست، صنعت ساختمان و اهداف دارویی. روپوش های یکبار مصرف به عنوان یک محافظ کامل برای بدن محسوب می شوند و سبک وزن هستند که به شخص امکان می دهد با خیال آسوده و با ایمنی کامل، فعالیت کند. این کاورها با رنگ سفید، اغلب برای مواد شیمیایی تمیز و محیط های بالینی به فروش می رسد، رنگ آبی آن نیز برای فعالیت های ساخت و ساز به کار می رود. رنگ این روپوش ها، می تواند در شناسایی خطرات مختلف و موادی که شخص با آن سروکار دارد، کمک کند.
با وجود چند منظوره بودن آنها، با این حال، روپوش های یکبار مصرف نباید به عنوان لباس های بازدارنده آتش مورد استفاده قرار گیرند.
خیلی اوقات، لباس های محافظ باید در یک منطقه پر از خطر استعمال گردند تا مردم از شرایط خطر آگاه شوند. برای مثال، اگر شخصی در حال جوشکاری خطوط راه آهن یا در حال آسفالت کردن جاده باشد، در هر دو حالت نیاز است که مردم از خطرات ناشی از کار و محیط مورد نظر آگاه باشند. بسیاری از تولیدکنندگان لباس های محافظ در حال حاضر، لباس هایی با جنس سبک، با قابلیت تنفس کامل، دارای مقاومت بالا در برابر حرارت و قابلیت دید بالا، عرضه می کنند.
محافظت از دست
در حالیکه لباس های محافظ شامل تجهیزات مربوط به دست نیز می باشد، مواردی هم وجود دارند که دقیقا تعیین میکند که چه وقت باید برای نیروی انسانی دستکش تهیه کرد. دستکش های عایق از دست ها در دماهای بسیار بالا تا 500 درجه سانتیگراد محافظت می کند، اما آیا آنها به شخص این امکان را می دهد که به راحتی کار خود را انجام دهد؟
همانطور که جنبه های حفاظتی دیگر یک ارزیابی خطر بایستی اجرا گردد تا خطر مورد نظر بررسی و رسیدگی شود؛ انتخاب دستکش، به نوع خطرات موجود و سطح مقاومت مورد نیاز، ضخامت مورد نیاز و نحوه گرفتن اشیا در دست که برای عملیات با ماشین، ضروری است، بستگی خواهد داشت. به عنوان مثال یک کشتارگاه نیاز به دستکش های زره زنجیری دارد که از فولاد ساخته شده، تا از کارگران در برابر ماشین آلات مربوط به برش حیوانات محافظت کند، اما از آنجایی که کارگران اغلب مجبورند در محیط های سرد کار کنند، با وجود اینکه این دستکش ها، محافظت 100درصد برای آنها فراهم می کند ولی شخص با انگشتان سرد قادر نخواهد بود با ماشین آلات به درستی کار کند.
مانند همه لباس های محافظ، دستکش ها نیز باید قبل از هر استفاده، از طریق برش های کوچک و تست پارگی، بررسی شوند. در صورت سروکار داشتن با خطرات مربوط به مواد شیمیایی و ذرات ریز گرد و غبار برای فعالیت های نسبتا کم خطر، انجام یک تست ساده برای بی نقصی دستکش ها، خالی از اهمیت نیست، بدین صورت که از طریق پر کردن آنها با آب، وجود هر گونه نشتی، آشکار می گردد. بررسی دستکش ها بسیار ضروری می باشد، چرا که کیفیت و میزان سطوح مربوط به ویژگی های محافظتی ممکن است بواسطه استعمال بیش از حد، به سرعت تضعیف شود.
حفاظت از سیستم تنفسی
برخی از افراد بر این باور هستند که تجهیزات محافظتی مخصوص تنفس، تنها شامل یک ماسک چند منظوره است، اما در حقیقت طیف وسیعی از محصولات مختلف طراحی شده برای محافظت از سیستم تنفسی در صنایع مختلف وجود دارد. این اشکال مختلف از تجهیزات محافظتی مخصوص تنفس، از کاربران در برابر استنشاق آلاینده های هوا که معمولا قابل دیدن نیستند، محافظت میکند و به همین دلیل نامرئی بودن، این ذرات و آلاینده ها مورد توجه قرار نمی گیرند.
از آنجایی که که یک تصور غلط در مورد آنچه که یک ماسک می تواند انجام دهد و چگونگی عملکرد آن وجود دارد، نگرانی اصلی این است که آیا اکسیژن کافی برای نگهداری نفس وجود دارد یا خیر.
باید به یاد داشت که یک ماسک فقط برای مقابله با آلودگی تعبیه شده است، و درواقع ماسک ها طراحی شده اند تا ما از آنها استفاده کنیم و زنده بمانیم، این به شرطی است که تضمین کند مقدار کافی از اکسیژن همواره در دسترس است. در صورتی که هرگونه شکی برای وجود اکسیژن وجود داشته باشد و همچنان ضروری باشد که افراد در آن منطقه فعالیت کنند، در این صورت باید یک نوع دیگری از تجهیزات حفاظت تنفسی، در قالب دستگاه تنفس، (BA)، معرفی کنیم.
BA در شکل کاملی از این دستگاه ها SCBA را به ما معرفی می کند که به طور معمول برای دسترسی های کوتاه مدت مورد استفاه قرار می گیرد و/یا جایی که ما نیاز به توانایی بالایی داریم تا دائما در حال حرکت و پرسه زدن باشیم. به عنوان مثال، در طول عملیات جستجو و نجات.
شرایط حاد، جدی می باشد، به طوریکه آسیب دائمی می تواند بلافاصله از طریق یک تنفس، اتفاق بیفتد (اثرات حاد) – یا به آرامی از طریق استنشاق یک آلاینده در طی یک دوره زمانی طولانی، بوجود آید (اثرات مزمن). در هر صورت، با ورود این آلاینده ها به بدن از طریق سیستم تنفسی، اینگونه خطرات می توانند برای یک کارگر در سالهای آینده، مخاطرات ویرانگری محسوب شوند.
انتخاب شکل صحیحی از تجهیزات حفاظت تنفسی، بستگی به مخاطراتی دارد که کاربر با آن روبروست. در نتیجه، سطوح حفاظتی می تواند به دلیل شرایط لازم و ضروری کار در محیط های مختلف، به طور عمده متفاوت باشد. چه سر و کارمان با گردو خاک باشد، چه گاز، و چه مواد شیمیایی، در هر صورت مهم این است که ارزیابی نوع خطر به منظور شناسایی شکل مناسبی از تجهیزات حفاظت تنفسی مورد نیاز، انجام شود. همچنین شما می توانید به منظور بهبود شرایط محیط کار، موارد دیگری از امکانات را نیز بکار گیرید؛ برای مثال، هواکش های مخصوص استخراج به منظور جذب گرد و غبار از جو.
حفاظت از شنوایی
هنگامی که در یک محیط پر از سر و صدا، مشغول به کار هستید، محافظت از سیستم شنوایی شما در هنگام استفاده از ابزار و ماشین آلات برقی، بسیار مهم و حیاتی است.
اگر قرار است از محافظ گوش در محیط کار استفاده شود، راحتی و آسایش در حین استفاده از این نوع محافظ ها در طول روز بدون ایجاد حساسیت، بسیار ضروری و مهم می باشد. قرار گرفتن گوش ها در معرض خطر با وجود صدای گوش خراش و مخرب، در نتیجه در آوردن محافظ ها به دلیل احساس ناراحتی، می تواند از طریق انتخاب صحیح این تجهیزات، ریشه کن شود. تصمیم گیری بر سر انتخاب گوشی های کوچک برای مسدود کردن کانال گوش یا گوشی های بزرگ برای پوشش دادن کل گوش، بستگی به محیط کار و انتخاب شخصی کاربر دارد.
در حالیکه هدف اصلی حفاظت از شنوایی، مسدود نمودن سر و صدای مخرب و مضر به گوش می باشد، همچنین مهم و حیاتی است که کارکنان همچنان با داشتن این گوشی ها، توانایی برقراری ارتباط برای شنیدن دستورالعمل ها و شنیدن سیگنال های هشداردهنده را نیز داشته باشند. بنابراین کاهش درست و بجا از میزان سر و صدا برای اکثر مردم ضروری است، زیرا ممکن است در صورت افراط در این مسئله، صدایی که شما نیاز به شنیدنش را دارید، مسدود سازید.
انتخاب، پاک سازی، نگهداری و بازرسی تجهیزات
بعد از انجام یک ارزیابی مربوط به مخاطرات بالقوه، شما نیاز به شناسایی نوع و درجه درست از لباس ها و تجهیزات محافظت کننده، دارید.
اگرچه استانداردهای مختلف برای لباس های محافظ بسیار گسترده است و می تواند نگران کننده باشد، تفاوت ها باید درک شوند، همانطور که یک آیتم لباس که ممکن است در یک زمینه کاری، بالاترین میزان محافظتی را داشته باشد، در اصل در زمینه دیگر، بسیار بی فایده باشد. برای مثال، یک دستکش زره زنجیری که عایق است، دارای هیچ گونه ویژگی محافظتی در برابر سوختگی با مواد شیمیایی خطرناک، نمی باشد.
زمانی که یک کارگر با تجهیزات حفاظتی مورد نیازش مجهز می شود، لازم است تا کارفرما، یک سیستم نگهداری موثر برای اطمینان از ادامه مسیر، برپا کند تا سطح مناسب و ضروری از حفاظت را مهیا کند. همانطور که اشاره شد، ضبط و ثبت و بررسی منظم خطرات احتمالی، از اهمیت بالایی برخوردار است.
این امر باید شامل بازرسی از تجهیزات، چک کردن با دقت به منظور بررسی نشانه سایش و آسیب باشد. یک سیستم تعمیر و نگهداری موثر از هرگونه تجهیزات باید شامل تست، آزمایش، پاکسازی، تعمیر و تعویض، بعلاوه نظارت و بررسی که در آن، محدودیت های مجاز مربوط به کارخانه تغییر نکرده باشد.
از طریق معرفی یک برنامه مشخص، کارفرما یا فرد آموزش دیده از اعضای کارکنان، می تواند تجهیزات معیوب را قبل از توزیع، شناسایی کند، تا اطمینان حاصل شود از اینکه تجهیزات حفاظت فردی مهیا شده، تمیز شده و در صورت نیاز، ضدعفونی و برای نقص و خرابی، بررسی شده یا خیر.
در صورتی که نقص ها و عیوب کشف شوند ، بایستی ثبت گردند تا از اتفاقات ناگوار در آینده جلوگیری شود یا توسط یک شخص ماهر و دارای دانش فنی مورد نیاز، تعمیر شوند تا حفاظت کامل، تضمین گردد.
همچنین مهم است که تجهیزات حفاظت فردی به درستی و با ایمنی کامل در یک محیط تمیز نگهداری شود، تا از صدمات وارده بواسطه مواد شیمیایی ، نور خورشید، گرما و ضربات اتفاقی، محفوظ بماند.
علاوه بر این، مسائل مربوط به آلودگی های مضر و زیان بخش ناشی از لباس کارهای شخصی کارگران در یک محیط کثیف و آلوده، به عنوان مثال ریشه کنی آزبست، و یا آلودگی های ناشی از لباس های کار در یک محیط کار تمیز، به عنوان مثال، یک اتاق عمل یا کارخانه قطعات الکترونیکی، هیچگاه پایان نمی یابند.
جایی که چنین آلودگی هایی وجود داشته باشد، نیاز به مراقبت هایی دارد که در هنگام تغییر طراحی بخش های مربوطه یا طراحی کمدها برای نگهداری وسایل، باید مورد توجه قرار گیرد. از این رو، تجهیزات حفاظت فردی یا به عبارتی PPE، در طول شب یا در پایان یک شیفت کاری باید کنار گذاشته شوند تا در آغاز روز بعدی به منظور استفاده مجدد برگردانده شوند، و این امر به منظور اطمینان از داشتن یک روز کاری ایمن و پربازده، اجرا می شود.
نتیجه گیری
با توجه به تعداد زیاد و متنوع از انواع PPE، و فعالیت های کاری متناسب با آن تجهیزات، بایستی در جستجوی تجهیزات مناسب و متناسب با هر یک از فعالیت های کاری باشیم، مهم است که هم از نظر شرایط محافظتی و هم از نظر بودجه، انتخاب درست صورت بگیرد. همچنین نیاز به درک کامل از وظایفی داریم که قرار است انجام شوند و همچنین افراد درگیر با آن وظایف باید شناخته شوند.
یکی از بهترین روش هایی که یک گروه می تواند بکار گیرد این است که از مهارت های مدیر بخش مربوطه، شخص مخصوص فرایند ایمنی در داخل سازمان، و البته یک تولیدکننده و/ یا عرضه کننده PPE معتبر، با توجه به نوع خطر، استفاده کنیم. بکارگیری این شیوه میتواند در محافظت بی نقص از نیروی کارتان، کمک کند و در عین حال، به نیروی کار این امکان را می دهد تا در یک شیوه کارآمد و موثر مشغول به فعالیت شود.
